Jeśli jesteście zdziwieni, że w 2018 roku chyba nadal nie będziemy jeszcze powszechnie żyć w wirtualnej rzeczywistości (choć developerzy się o to starają), to możecie w pracy tylko uznać za nieuniknione, gdy usłyszycie, że przychodzi wam pracować w wirtualnym zespole. Dzięki internetowi, taki typ zespołu jest znacznie częstszy, niż był wcześniej, i czasami konieczny – nie jest to nadal preferowany przez większość szefów tryb pracy, ale każdy z nas powinien brać pod uwagę, że prędzej czy później może trafić na taką sytuację. Zespół wirtualny robi to samo, co każdy zespół w pracy: realizuje określony cel poprzez współpracę, komunikację, wykorzystanie swoich kompetencji i ustalonych reguł działania. Taki zespół odróżnia od „zwykłego” jedynie to, że członkowie nie znajdują się w jednym miejscu. Co oczywiście czyni całą sprawą znacznie bardziej wymagającą.

Do zespołów wirtualnych najczęściej trafiają specjaliści, osoby o rzadkich kompetencjach. Gdy nie można zatrudnić w jednym miejscu wszystkich osób, które potrafią wykonywać dane zadania – firmy sięgają czasem po opcję stworzenia zespołu wirtualnego. W nowoczesnych korporacjach zdarza się, iż zespół muszą stworzyć osoby, które nie tylko nigdy nie spotkają się osobiście, ale też mówią w różnych językach, pochodzą z różnych kultur, mają inne podejście do pracy i inne rzeczy uważają za oczywiste… Trafne i udane określenie kompetencji każdego członka i jego trybu pracy staje się bardzo dużym wyzwaniem dla szefa takiego zespołu. On w końcu też nie jest na miejscu, a jednak musi znaleźć osoby, które nie tylko posiadają umiejętności niezbędne do wykonania zadania, ale też są w stanie sprawnie pracować wtedy, gdy nikt nie patrzy im na ręce – a to wymaga odpowiedniej konstrukcji psychicznej. Nie każdy fachowiec nadaje się więc do zespołu wirtualnego – czasami kluczowe będzie znalezienie osoby, która po prostu dogada się z innymi zatrudnionymi do projektu.

Już podczas pracy zespołu, szef zarządzający zdalnymi pracownikami musi dołożyć starań, by być dostępnym dla wszystkich chętnych. Jest to rzecz, o którą nie dbają czasem nawet szefowie będący w budynku: przy pracy zdalnej jednak, uczucie izolacji pracownika może powstać znacznie łatwiej i mieć bardziej dotkliwy wpływ na wyniki. Regularność kontaktu z pracownikami, osobiście oraz w grupach, to prawie zawsze ważny element udanej pracy zespołu wirtualnego. To wymagające, ale w epoce videokonferencji potrafi dać doskonały efekt, jeśli jest zrobione dobrze – prowadząc do świetnego stosunku kosztów oraz wydajności pracy. Dlatego też prowadzenie zespołu wirtualnego albo bycie jego częścią może być potraktowane jako okazja w karierze.